Sinds 2003 is in het erfrecht geregeld dat bij iemands overlijden het bezit overgaat naar de langstlevende echtgenoot en dat de kinderen hun erfdeel niet direct kunnen opeisen.
Dit geldt alleen niet voor alle gevallen. Hieronder noem ik 8 situaties waarin het verstandig of zelf noodzakelijk is om een testament op te maken:
1. Samenwoners (met kinderen)
De wettelijke regeling hierboven geldt alléén voor gehuwden. Samenwoners met kinderen moeten voor zo’n regeling dus een testament maken.
2. Stiefkinderen
Volgens de wet zijn alleen eigen kinderen je erfgenaam. Wil je ook de kinderen van je partner als erfgenamen aanwijzen, dan moet je die stiefkinderen uitdrukkelijk in je testament vermelden.
3. Uitsluitingsclausule (ofwel Privéclausule)
Door deze clausule in een testament op te nemen zorgt je ervoor dat het erfdeel dat een kind uit je nalatenschap krijgt, bij echtscheiding van dat kind niet voor de helft moet worden gedeeld met de ex-echtgenoot. Hoewel er op dit punt een wijziging in de wet is gekomen, blijft deze clausule noodzakelijk wanneer je kind al vóór 2018 is getrouwd.
4. Renteclausule
Het erfdeel dat een kind krijgt wordt meestal pas uitgekeerd wanneer de langstlevende partner ook is overleden. In het testament kan je vastleggen dat zolang het kind op het erfdeel moet wachten er “op papier” een rente op het erfdeel wordt bijgeschreven. Als de langstlevende is overleden, kan het kind aan de fiscus opgeven welk erfdeel en welke opgebouwde rente het nog tegoed heeft. Dat bedrag blijft dan buiten de heffing erfbelasting. Dat kan leiden tot een aanzienlijke besparing aan erfbelasting.
5. AWBZ-clausule
Door in het testament op te nemen dat de erfdelen van kinderen opeisbaar zijn bij opname van je partner in een verzorg- of verpleeginstelling, kunnen de erfdelen afgetrokken worden van de waarde van je bezit. Dat kan aardig schelen in de eigen bijdrage die je partner voor zo’n instelling moet betalen.
6. Benoeming executeur
In het testament kan een executeur worden aangewezen die de begrafenis of crematie, maar ook de afwikkeling van de nalatenschap regelt. Deze executeur kan de nodige bevoegdheden krijgen om het testament uit te voeren, zonder dat een of meerdere erfgenamen bij de afwikkeling van de nalatenschap dwarsliggen.
7. Benoeming voogd
Door in het testament een voogd aan te wijzen die de opvoeding en verzorging van de minderjarige kinderen op zich neemt, voorkomt je dat deze benoeming via de rechter moet plaatsvinden.
8. Benoeming bewindvoerder
In het testament kan je een bewindvoerder aan te wijzen. Daarmee voorkomt je dat wanneer een kind 18 jaar wordt, dat kind direct kan beschikken over het vermogen. Naast een hogere leeftijd van het kind (bijvoorbeeld 25 jaar), kunnen er ook redenen zijn waardoor een kind niet in staat is over het vermogen te beschikken (bijvoorbeeld geestelijke gezondheid).
Als je meer wilt weten over testamenten dan kun je uiteraard contact opnemen.
