Als je overlijdt en je hebt kinderen dan zijn die kinderen (in principe) je erfgenamen.
Daarbij gaat het wèl om de juridische kinderen. Dat zijn de kinderen die bij de gemeentelijke basisadministratie (vroeger: burgerlijke stand) als jouw kinderen staan ingeschreven.
Biologische kinderen
Naast juridische kinderen, bestaan er ook biologische kinderen. Dat zijn kinderen die door de ouder zijn verwekt, dus biologisch een kind zijn, maar bijv. niet als kind zijn erkend, en dus juridisch geen kind zijn van die ouder. Die kinderen die niet een juridisch kind zijn, zullen geen erfgenaam zijn wanneer die ouder overlijdt.
Om toch erfgenaam te worden kan dat biologische kind een rechtzaak starten om het vaderschap van die ouder vast te stellen. (Bij een moeder speelt dat niet, aangezien die na de geboorte moeilijk kan ontkennen dat zij de moeder is). Als het kind met DNA-bewijs kan aantonen dat die ouder inderdaad de biologische vader is, dan kan de rechter vaststellen dat die ouder daarmee ook de juridische vader van dat kind is. Het kind heeft dan ook recht om als erfgenaam mee te delen in de erfenis van die ouder.
Wie was erfgenaam?
In een rechtszaak bij het Hof Amsterdam speelde zo’n kwestie. Een man was overleden zonder testament en had biologische kinderen. De broer van die man was bekend met die biologische kinderen.
Na het overlijden ging die broer naar de notaris om een verklaring van erfrecht op te laten maken. Daarbij had die broer de notaris niet verteld dat er biologische kinderen waren die bezig waren met gerechtelijke vaststelling van het vaderschap. In de verklaring van erfrecht werd door de notaris vastgelegd dat de broer de enige erfgenaam was van de overleden man en dat hij dus als enige over zijn vermogen kon beschikken.
Nadat het vaderschap gerechtelijk was vastgesteld en de kinderen daarmee achteraf gezien de enige erfgenamen waren van hun vader, eisten zij de erfenis op van de broer. Inmiddels bleek echter dat de nodige gelden waren verdwenen.
Had de broer onrechtmatig gehandeld?
In de rechtszaak gaven de kinderen aan dat de broer onrechtmatig had gehandeld door gelden te onttrekken aan de erfenis van hun vader. De broer verdedigde zich door aan te geven dat hij op dat moment nog de enige erfgenaam was en volledig bevoegd handelde.
Het Hof Amsterdam geeft in de uitspraak van 26 februari 2019 aan dat ook bevoegd handelen soms onrechtmatig kan zijn. Zeker nu de broer op de hoogte was van de biologische kinderen en dat zij bezig waren met de vaststelling van het vaderschap. De broer had zelfs de kinderen bij het ziekbed van de man geroepen. Tot slot had ook de notaris aangegeven dat hij de verklaring van erfrecht niet had afgegeven als hij had geweten van de biologische kinderen.
